Yıl 1996 Şiiri - Abdullah Oral

YIL 1996

Caddeler kan gölü.
Panzer sesleriyle doluyor alanlar.
Haklılıklar dönüşüyorken haksızlığa,
Ölüme meydan okuyor,
Hücresinde güzel insanlar.

Demir parmaklıkların ardında,
Oturuyorlar ölüm oruçlarına,
Ve haykırıyorlar
Sizin gücünüz yetmez!
Düşüncelerimize zincir vurmaya.
Ne taş duvarlar tutabilir bizleri,
Ne dikenli teller,

Biz bulutlara saldık sevdamızı,
Bir başka sevdadır bu
Adı duvara kanla yazılan.

Bir başka sevdadır,
Ölüm oruçlarıyla haykırılan.
Temmuz sıcağında
yanar iken
Alev alev sokaklar,
Onlar açlığa direniyorlar,
Onlar susuzluğa direniyorlar,
Onlar insan olmanın onuruyla,
Sevdalarıyla yıkıyorlar.
hücre duvarların

Tanrı da çaresiz kalıyor,
insanların direnci karşısında.
Ve ölümü yeniyor güzel insanlar,

Ölüm diyorlar,
Ölüm senin adın kalleşlik olsun,
Ve çalıyorlar ölümü hücre duvarlarına.
Gelecek aydınlık güzel günler adına.