kaybolmuş bir neslin çocuklarıydık biz...
karartma gecelerinde yitip gitmiş,
gözünü,
kan ve barut kokularının ortasında açmış çocuklar...
bir başına,
acılarla büyürken,
yaşadığını zannedip,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta