Bulutlar çarpışıyordu,
Şimşekler çakıyordu.
Yağmur kofadan boşanırcasına,
Yağıyordu GÖÇ kervanına.
Boynuzu kırılmış boz öküz,
Çamura çakılır bir an.
Sessizlik çöker kervana.
Elveda desede GÖK yüzü.
Yorgun ve çaresiz kervan,
Aç ve susuz kalmış.
Bedenlerini,ince hastalık sarmış
Üstündeki ve başındaki yokluktan.
Göçerler Balkanlardan ANADOLUYA.
Konarlar, oba oba çadırlara.
Açarlar yeni DEVRAN
Yorgun ve çaresiz KERVAN
Bursa Nilüfer.
(Ramadan H. Muslu TOSÇALI KÖYÜ.)
Kayıt Tarihi : 18.5.2017 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!