Yıl 1923 Şiiri - Fatma Karakoyun

Ekim’in yirmidokuzu;
Artık al yüzlü doğmaya alışan güneş,
İlk defa o sabah etrafına ışık saçarak uyandı.
Geceleyin gökyüzünde korkudan kaybolan ay;
İlk defa o akşam yüzünü gösterdi.
Savaşta ölen şehitlerimizse
Bir nur olup çıktılar sevinçten gökyüzüne
Savaşta susmak bilmeyen toplarsa
İlk defa o gün dinlenmeye koyuldu
İşte o gün türkler için kader günüydü
T.B.M.M’de çoğunluğun oyuyla Cumhuriyet kabul edildi.
Ve halk o an sular seller gibi sokağa döküldü.
Asırlar süren durgunluk Cumhuriyetle umut ışığına yöneldi
Ve sonunda saltanat çöktü
Çağdaş uygarlık seviyesine doğru attığımız ilk adım olan
Ayla yıldızın bütünlüğünden oluşan
Yurdun üstünde bir ocak kalana kadar
Bir güneş gibi parlayacak olan
Cumhuriyet kuruldu.
Herşey Cumhuriyetin kurulmasıyla bitmiyordu;
Asıl savaş şimdi başlıyordu.
Bu seferki düşman ne İngiltere ne de Fransa’ydı
Bu seferki düşman cehaletti
İşte o zaman Atatürk yine bir ışık olarak;
Çağdaş uygarlık seviyesine ikinci adımı attı
Yaptığı ilk işse halkın kafasını değiştirmekti
İşte o zaman Cumhuriyet önem kazandı
Herkes Cumhuriyetin değerini anladı
Ve dedikleri ilk şey;
Yaşasın Cumhuriyet! Oldu.
Akçeşme İ.O.
8/A 619
Onur Karakoyun