Yıktınız Yıllar Şiiri - Osman Onuktav

Yalnızlık rüzgarına savurdu hep yeliniz.
Çaresiz kalışıma gülüp baktınız yıllar
Gökten, yağan yağmurdan, birden coştu seliniz
Daldan dala konarken yere çaktınız yıllar

Mutluluk diyemedim yarım asrın adına
Huzur denen servetin varamadım tadına
Sevgi’ye kıymet verdim can dediğim kadına
Uğruna ben köleyken bizi yaktınız yıllar

Dar ettiniz dünyamı süründürdünüz yerde
Gam çile yüklediniz alıştım onca derde
Görmedim hiç gün yüzü gözüme indi perde
Kirlenmiş bedenlerde aktan paktınız yıllar
.
Döküldü duygularım yüreğimin özünden
Ders aldım bu hayattan ibreti hal sözünden
Ağardı saç sakalım geçen yıllar yüzünden
Sahte gülen yüzlere maske taktınız yıllar

Güzellikler yazmaktı terse döndü niyetim
Verdiğim sözler kalsın ödensin tüm diyetim
Bitti artık cümleler kağıt kalemim yetim
Gün geceye gebeyken birden aktınız yıllar
Kafkasi'nin bağrına çivi çaktınız yıllar

(Kafkasi)

21/11/2014