Fırtınada bir sandaldım,
Rüzgâr aldı küreğimi,
Yayı kırık bir mandaldım,
Yakıp yıktın yüreğimi.
Sığınacak limandın sen,
Tek çaremdin amandın sen,
Herkeslerden yamandın sen,
Yakıp yıktın yüreğimi.
Ne aradın nede sordun,
Hasretinle öyle yordun,
Çaresizdim biliyordun,
Yakıp yıktın yüreğimi
Her sözünde yalan oldun,
Bağ bahçende talan oldun,
Elden arta kalan oldun
Yakıp yıktın yüreğimi
Girmem artık taş kalbine,
Bir zalimin düş kalbine,
Gözden insin yaş kalbine
Yakıp yıktın yüreğimi
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 18:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/18/yiktin-yuregimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!