Yıktın gönül köprüsünü,
Aramıza girdi yıllar.
Unutmadım desen bile,
Sanma bunun önemi var…
Ömrümüzün o çağları,
Yaşanmadan heba oldu.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Ahmet bey, çok teşekkür ederim.
Tebrikler...Yüreğinizin Gönül nefesi
Sağlık kelâmınızla şiir çağlasın
Samimiyet yüklü dualarımla, başarılar dilerim.
Her şey gönlünüzce olsun.
Ahmet bey, çok teşekkür ederim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta