Uzanan elime sadece baktın
Yalvaran dilime ağular kattın
Gözümün önünde kahkaha attın
Ben seni yâr diye nasıl sarayım
Uzaktın bana sen, yakın ol dedim
Gülmeyen yüzüne, güldüm söyledim
En zayıf anımda bir pula sattın
Ben seni yâr diye nasıl sarayım
Dikenler içinde geziniyordun
Güzelliğinle hep övünüyordun
Geçti gül zamanı soldun, sarardın
Ben seni yâr diye nasıl sarayım
Âhımı aldın çok, ahlar içinde
Yolunda yürüdüm sırlar içinde
Mâruf idim lâkin, yıktın bıraktın
Ben seni yâr diye nasıl sarayım
(İstanbul, 18 Eylül 2009)
Mehmet Osman Erol ÜnalKayıt Tarihi : 23.9.2005 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!