Yıktın Beni Şiiri - Sedat Kocabey

Zannetme gönlümde düğün bayram var
Ateşler içinde sen yaktın beni
Bil ki saçlarıma düştüğünde kar
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

İstemem yel olsan esme başımda
Paramparça oldu sabır taşımda
Hayata kahrettim bu genç yaşımda
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Kanayan yaramı saracak sandım
Dertler kervanına sen kattın beni
Yalan sözlerine nasıl inandım
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Şimdi üzerime karlar düşüyor
Ellerim titriyor içim üşüyor
Gözlerime yaşlar dolup taşıyor
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Zamansız sararıp soldu bu gönlüm
Dört duvar içine sen tıktın beni
Şimdi belasını buldu bu gönlüm
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Yeni doğmuş bebek gibi suçsuzum
Her gece sabahçı ve uykusuzum
Acı bu halime insaf et kuzum
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Gece uykularda sayıklamazdım
Öfkeyle duvarlar yumruklamazdım
Tüm acılarımı hesaba yazdım
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Dumanı üstünde tüter sigaram
Sayende kadehle çok iyi aram
Şimdi oluk oluk kanıyor yaram
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni

Ne bıçak ne de bir kurşun yarası
Kapanmaz yaraymış sevda yarası
Bir gün sana gelir hesap sırası
Kolay yıkılmazdım sen yıktın beni