Gülmedi kaderim fani dünyada
Tükenmez dertlere ektiler beni
Mutluluk görmedim yani dünya da
İbretlik tabloya diktiler beni,
Gül diye dikilip dert olup açtım
Etrafa isyanlar sitemler saçtım
Yoruldum hayattan kendimden kaçtım
En küçük elekten döktüler beni
Gönlümün sevdaydı aşka dileği
İncittim inanıp susan meleği
Ben çelik sanmıştım güçlü bileği
Ne çare çok kolay büktüler beni
Ağardı genç yaşta simsiyah saçım
Çıkmaza uğradı yağtığım seçim
Sonunda anladım mahşere göçüm
Ölmeden sorguya çektiler beni
Halimi görmüyor aşka yananlar
Leyladan utanır mecnun sananlar
Alınmaz kaleydim ben bir zamanlar
Devrildi surlarım yıktılar beni
Kayıt Tarihi : 11.11.2012 13:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!