Yıktı Yıkacak Şiiri - Gürsel Güveloğlu

Bak işte sonunda göründü kara,
Okyanus tersine aktı akacak.
Dümensiz bıraktı aldığım yara,
Rotamız her yöne baktı bakacak.

Aklımı alırken gördüğüm sanı,
Uğruna kaç defa verdim bu canı,
Yine de kapattın kırık fincanı,
Sayende falımız çıktı çıkacak.

Mazide duruyor ettiğin yemin,
Ayrılık hasretlik koktu her demin,
Yıllardır yanmadan tüten özlemin,
Alnıma bir kurşun sıktı sıkacak.

Tılsımın bozuldu tutuldu feza,
Tenine dokunmak öpüşmek ceza,
Gururdan bir lütuf kokan bu eza,
Gürsel’i mezara yıktı yıkacak.

(22 Şubat 2006-Kadirli)