Bakışların yıktı gene beni,
Sustum, içimden döküldü.
Her sözün bir eski hüzün,
Yüzümde çizgiye büründü.
Gönlümde açılmaz yara,
Ne ilâç var ne de çâre.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta