Kadınlar olmazsa yaşam olur mu?
Yaşama YOL verin, yıkmayın sakın
Kör cahil olmasa, sevgi ölür mü?
Sevgiye KOL verin, yıkmayın sakın
Huzurun başında sevgi var derler
Sevmeyi bilenler hakka yar derler
Kadına vuranın, kalbi kör derler
Kalbine GÜL verin, yıkmayın sakın
Bir töre tutmuşlar, kanları bozuk
Yazıktır be gönül, bunlara yazık
Kadının bu yüzden hep kalbi ezik
Aşkına DAL verin, yıkmayın sakın
Kadınlar kimsenin kölesi değil
Ne üstün varlıktır, önünde eğil
Hak etsen vermez mi kız ile oğul
Kovana BAL verin yıkmayın sakın
Bir taze gül iken soldurma onu
Tenhaya çekipte, öldürme onu
Meyvesi yeşersin yoldurma onu
Ağzına DİL verin, yıkmayın sakın
Gülünce yüzünde güller açılır
Kokusu her yöne, doğru saçılır
Bilemem kadınsız nere göçülür
Her vakit EL verin yıkmayın sakın
Gün olur yaraya merhem olurlar
Ferhattır hemen yar diye ölürler
SAVRÂNİ kadınlar kalpte kalırlar
Yürekten İL verin yıkmayın sakın
Kayıt Tarihi : 16.6.2020 22:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!