Unutulacağımı,unutacağını biliyordum,
Ama bu kadar çabuk ummuyordum.
Bu sevgi hiç bitmez tükenmez diyordum,
Yanılmışım işte yine yalnız kalıyorum.
Yalnızlık zaten hep benim kaderim oldu
Senin varlığın benim için bir teselli oldu
Arkadaşlığımız huzura giden bir yoldu
Ama çok kısa sürdü,bir gül gibi soldu
Ne kadar eskiyi yaşamaya çalışsak da
Anladım ki bunu başaramıyacağız asla
Bunun için kandırmayalım birbirimizi
Önce kurup sonra yıkmayalım hayallerimizi
Kayıt Tarihi : 21.6.2011 14:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!