YIKMAK İSTEMEM
Eşref-i mahlûktur, Kâbe’dir kalbi;
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
Özünde maşuktur, dildedir celbi;
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
Şu fani âlemin hiç bir mülküne,
Ne bir zerresine ne de yekûne!
Bütün insanlığın kahır yüküne,
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
Derdiyle dertlenir, derdim var demem;
Nefsimce diklenir, merdim var demem!
Kendimce beklenir virdim var demem,
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
Kalbe akmasa da tersimden esmem,
Başa kalkmasa da hırsımdan küsmem!
Dönüp bakmasa da selamım kesmem,
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
Pir-î Fanî der ki; gönül köşküne,
Bülbül usanır mı gülün meşkine!
Meftunu olduğum “Yâr’in” aşkına.
Yetmiş kez Kâbe’yi yıkmak istemem!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
17.02.2020 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 17.2.2020 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!