Yıkmadan Es... Şiiri - Şair Srmrt

Es rüzgar!
Al beni benliğimden kopar,sal bilinmezlere
Çılgınca umursamaz tavırla es
Yitip giden zamanlara inat
Hakimiyetinin tadını çıkarırcasına es…
Dalından kopmuşa ver dilediğin yönü
Yeter ki yıkmadan es…
Perdeler konuşuyor senin heybetinle
Üstüme üstüme geliyor topraklar,toz bulutları
Bir şey ima etmek istiyorlar sanki? ..
Bağır avazın çıktığı kadar
Dök içini bulutlara
Tüm ihtişamınla yık ortalığı
Deliler gibi sürükle beni,sal bilinmezlere…
Seninim,emrindeyim rüzgar
Kopar artık dilediğin gibi
Dalımda yaşamıştım ömr-ü saadetimi
Lakin şimdi budanma vakti
At,bir hiç gibi istersen
Güç senin! ! ..
İstediğin yönü ver yeter ki yıkmadan es…
Vur her şeye zalimce bir tokat
Hırçınlaş al dalgaları da esir et…
Dur! !
Bitsin artık rüzgar!
Fark et yaptığını onca hasar!
Şimdi durma kendine es.
Bak gör kendini
Bu nasıl bir nefes…