Yıkma Beni... Şiiri - Rüzgar Taşkaya

Sevgilim ben gidiyorum artık,mutlu ol bensiz yaşamaktan
Gözyaşı döküpte arkamdan ağlama sakın
Seni sevdiğim günlerimin hatırına yapma ne olursun
Giderken daha fazla yıkma beni...yıkma beni

Seni canımdan çok severken düştüm yollara
Hakim olamıyorum bir türlü kendime
Sensiz ne yaparım nere giderim onu bile bilmiyorum
Bu yüzden daha fazla yıkma beni.. yıkma beni

Dediğin gibi işte istediğin oldu sonunda
Beni ne hallere getirdin,Gurur duy kendinle
Şimdi sevinip kahkahalar at istersen
Sana diyecek söz bulamıyorum,daha fazla yıkma beni.. yıkma benii..

Bir gün denk gelirsen garip birisine
Üstü başı yırtık,göz yaşları halen kurumamış
Sana bakarken bile eli kolu bağlanıp konuşamamışsa
Bilki benimdir o,sakın üzülüp ağlama daha fazla yıkma beni.. yıkma beni..

Zor olan ney bilirmisin? Tahmin edebilirmisin?
Sensiz yaşamak,hayalinle avunmak, bir kenarda sessiz kalmak
Seni uzaktan izlemek,yakınında bile olup sana dokunanamak
Nedir bilirmisin nerden bilebilirsin ki,nerden bilebilirsin!

Hadi konuş şimdi yüzüme,konuşaçak yüzün varsa tabi.
Beni gördüğün için indir kaşlarını nefretinle bak bana,
Hakaret et, bağır, çağır,haykır, isyan et
İstersen tokat vur yüzüme,ama daha fazla yıkma beni..yıkma beni..

Hergün hasretinle kendimi kandırıyorum
Seni göremediğim günlerde dirhem dirhem ölüyorum
Karşına çıkacak,konuşaçak cesaret bulamıyorum
unutamadım seni,aklımdan söküp atamıyorum...