yıkıntılar arasında
gezmezdi
hiçbir tanrı
garip bir
göldü
durgun suyuna
fırtınalar uğradı
sarsıldı
girdabına
milyonlarca
hüzünlü hazan
yaprağı kapıldı
bilinmezdi
diplerin karanlığı
aksi düşmüş
yaprakları eflatun
ağaçlar da
suyla yıkıldı
büyük afet
savruk deli
bir yangın
zaman gelir
onun bile
sönerdi ateşi
göl yoruldu
fırtına duruldu
arkasında kalan
balçık yosun toprak su
yaşamın gerçeğine
kokusunu savurdu
felaket öldürürken
kalmıştı gebe
bir çok yeni tomurcuk
hazırdı filizlenmeye
_____________bir esinti
_______________durgun gölü sıvazladı
yıkıntılar arasında
gezmez
hiçbir tanrı
Kayıt Tarihi : 10.1.2004 01:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Huzur kalbinden eksik olmasın...
TÜM YORUMLAR (17)