Son umudumda uçtu gitti çoktan avuçlarımdan
Ellerime sonbaharın ilk yaprağı düştü
Hazan oldu ömürde, gönlüm o yapraktan önce düştü
Karanlıklar aldı koynuna beni
Gözlerim kör,dilim ama, ellerini tutan ellerim felç oldu
Yıkık kentin antika bir yıkıntısıyım şimdi
Acıyası gözler dolaşıyor üzerimde
İçimde sevdam ebediyyen mahkum kaldı
Bir depremin ardından,seninle birlikte topraktayım şimdi
Kayıt Tarihi : 7.4.2009 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!