Camı kırılan herkese koştum,
ellerim kesik, ayaklarım çıplak,
bir umutla sarmaya çalıştım çatlaklarını.
Bir bardak su verdim, bir omuz,
“Geçer,” dedim,
“Ben buradayım.”
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta