Yıkın üstüme bütün esmer kederleri
En büyük yoksunlukları yıkın
Söndürün keyif sigaranızı,
Bir yangın gibi taşıdığım gözlerimde
Korkmuyorum
Burgulu bıçaklar gibi
Üstüme salınan acılardan
Çünkü her gece ben, bu daracık penceremden
Upuzun kanatlarım, yıkılmaz ve yorulmaz yüreğimle geçiyorum
Sevdiğimin düşlerinden
Amansız yokoluşlar mı ürkütür artık
Yoksa yankısız şarkılar mı
Bin yıllık özlemlerden geçirdim ben
Paslı yalnızlıklarda yağladığım kalbimi...
(İst28/03/2002)
Zafer TanKayıt Tarihi : 28.3.2002 18:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!