Yıkım.. Şiiri - Özgül Özyılmaz

Yıkıldım..
Koca bir kolon çöktü üstüme
Ölemedim ne yazık.. Can çekiştim çaresiz..
Uçup gittin avuçlarımdan, bakakaldım..
Kırılmıştı kanatlarım, uçamadım,
Betona çakılmıştı ayaklarım koşamadım..
Sel oldu gözyaşlarım taştı.. Boğulamadım..
Bir el ki sıktı kalbimi soluksuz kaldım, kurtulamadım..

Işığa koşan pervaneler gibi
Yanacağımı bilerek, ölmeyeceğimi hissederek,
Her seferinde bir parçamı daha sana bırakacağımı bilerek
Belki bu kez, bu kez son nefes diyerek
Sana geldim..
Yandım.. Kanadım.. Parçalandım… Kahroldum..
Ölemedim..
Yara bere içinde, perişan, çaresiz, yapayalnız kalakaldım..