Yıkılsın İstiyorum Şiiri - Ahmet Kırımlı

Bir kapı açılır önümde
Bakarım yıldızlar göçer
Düşer dağlarım
Kırlar dolanda saçlarıma
Susanda deli dünya
Umut yamaçlarına
Diz çöker yüreğim, ağlarım
Oy ana!
Kederine mi vurdun?
Zeytin karası gözlerine mi?
Çıkıp karşıma durdun
Bu doğan neydi ufuktan?
Kundağına sarılı yürek mi?
Kursağına durmuş demir gibi
Yutulmadık emek mi?

Bir kapı açılır önümde
Duaların gelir ardımdan
Bir seni ana
Birde onu unutamam
Nice gece dökende gönlümü
Bilirsin, bir sevdaya rüşvet edip ömrümü
Sevmiştim sessizce
Oy ana
Bi sen anlardın bu sevdayı
Birde duaların
Şimdi geceler yarım
Seni pencere önlerinde
Onu duvarlara yazılanlarda
Ve yüreğimin en kuytu kenarında
Bir sevda pınarında bıraktım

Bir kapı açılır önümde
Gitsem mi? Kalsam mı? Yok artık
Kararsızlık bir mevsime vursun kendini
Ve zehrini aşıklar
Bir ihanete kussun
Yada bir ağıt yak ana
Bunu duyanda
Bir yüreğe dokunanda
Sitemler sussun
Oy ana...
Bir sana doyamadım
Bir ona
Her gece bir yıldızda kırpardı gözlerini
Bense yeminlere geçiyordum ömrümü
Şimdi yaktım sözlerimi
Elin kızı gördü mü?
Bilmez ana
Ne sallasan cihanı yerinden
Ve göstersen maddede manayı derinden
Gelmez ana
Ama duysun sağır kulaklarıyla hain geceler
Bir şafağa uyanırken sahte yürekler
Sızlasın istiyorum
Şimdi gidiyorum
Umutları attım bilmeden
Ama bir yüreğime taktığım asi sevdiğim
Birde sen varsın geride değer verdiğim
Oy ana...
Gece çığlıklarıyla
Hazin hıçkırıklarıyla
Yılan çıngıraklarıyla gidiyorum
Şimdi bir ömür hasadına
Bir ana feryadına
Kahrola dünya! ! !
Yıkılsın istiyorum...