Çektik içimize gurbetin havasını.
Dinek dağını efkar bürüdü.
Yüzüme çaldığım kazan karası.
Yıkılsın evin barkın gurbet senin.
İçirdiler bize kanlı şerbeti.
Gözümde tüter sılamın çalısı tikeni.
Elimde olsa çeviririm gurbete gideni.
Yıkılsın evin barkın gurbet senin.
Her taşında verdiğin nefesin izlerini bulursun.
Gece konduda olsa benim yuvamsın.
Çamuruyla çaylagıyla başımın tacısın.
Yıkılsın evin barkın gurbet senin.
Bayırı bezdirdin özge canından.
Hamal gibi taşıdım seni sırtımdan.
Ne istedin benim bir damla yaşımdan.
Yıkılsın evin barkın gurbet senin.
Kayıt Tarihi : 2.4.2019 18:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Bayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/02/yikilsin-evin-barkin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!