Yıkılsın bu dağ Şiiri - Şefik Akboğa

Bir kağıt bir kalem, sandalye masa
Yaz gönlünde kalanları ne varsa
İçinde tuttuğun her şeyi konuş
Dağılsın yazı, göz yaşın akarsa

En keskin sözlerle vur beni ,farzet!
Her harf bıçak olsun ,neşter, ustura
Sakın silme yazıp, kalbin zorlarsa
Ne bir endişe duy ne de bir tasa,

Gökyüzüne bak sonra mavi dolunay
Kalan nefesimi mürekkepten say
Damlasın kalemden her harfte ömrüm
Kapansın bu defter, kapansın bu çağ

Eceli de sen ol duygularımın
Sen diye bölünen uykularımın
Ne önemi var ki kaygılarımın
Noktayı da sen koy yıkılsın bu dağ