Yıkılsın Afyon Kalesi Şiiri - Mahmut Can ...

Yıkılsın oy anne Afyon kalesi,
Çıkarım bakarım görülmez Kâhta’m…
Bana kısmet oldu gurbet çilesi,
İnsan toprağından sürülmez Kâhta’m…

Zalimin belası saldı gurbete,
Gönül anılarla girmiş sohbete,
İsyanda yüreğim böyle nöbete,
İnsan özlemlerle dürülmez Kâhta’m…

Gözümün önünde tanrılı dağın,
Siyahlı beyazlı salkımlı bağın,
Damağımda hala peynirin yağın,
Sevdana tuzaklar örülmez Kâhta’m…

Cendere karakuş Musa Peygamber,
Güllerin kokusu hep miski amber,
Sürgünlerde oldum isyankâr Kamber,
Yara yüreğimde sarılmaz Kâhta’m…

Cantekin der; sana hasretim Kâhta,
Tutuştu yüreğim sanki bir tahta,
Zalimin pençesi düştü bu bahta,
Ayrılık bal ile karılmaz Kâhta’m…