Yalan yere sana iftira atan
Dağlarda yürüsün, yolda yıkılsın
Gül gibi görünen, dikence batan
Dikende var olsun, gülde yıkılsın.
Sevdalar yok olmaz iftira yınan
Güneş ile batsa doğar ayınan
Aşkı yok etmeye candan bayılan
Gönül’e kul olsun, dilde yıkılsın.
Sevmeyi bilmeyen ne bilsin aşkı?
Onun için şan ve şöhrettir coşku
Serveti sevdası, gururu köşkü
Kendine el olsun elde yıkılsın.
Herkese sorduğum bu garip soru
Bir sevda gelmişse, gider mi geri?
Aşka ihaneti düşünen arı
Kovana uçsun da balda yıkılsın.
Merhem kâr eder mi? bunca ağrıma
At sevda kurşunun yanık bağrıma
Bu Ahmet, sevdiği insan uğruna
Başına taç olsun, telde yıkılsın.
Kayıt Tarihi : 2.12.2013 14:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Ekici](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/02/yikilsin-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!