Ben idim dağları aşk ile aşan
Kükreyip sel gibi köpürüp taşan
Gönülden gönüle cehdedip koşan
Şimdi boşluklara dökülmüşüm ben
Onun yollarında buldum canımı
Keskin kılınç oldum kestim kınımı
Bu aşkın seyrine döktüm kanımı
Amma halimi gör yıkılmışım ben
İşte budur benim lisan-ı virdim
Döktükçe çoğalır gam ile derdim
Nice fırtınaya göğsümü gerdim
Yerimden, kökümden sökülmüşüm ben
18 Eylül 2005-İstanbul
Kul Seymani
Ömer Kara 2Kayıt Tarihi : 31.3.2019 12:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!