Yıkılmış halimi, görme istedim!

“Mutlu olmaman için! ”

Gizlice geldim ben, o düğününe
Benim bu halimi, bilme istedim!
Çoktan sular döktüm, yanan közüne
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Bir zamanlar bendim, yanan tutuşan
Seninle el ele, böyle buluşan
Şimdiyse umutsuz, dertli perişan
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Köşeden bakarak, düşlere daldım
Kalbimi sökerek, yerinden aldım
Titredi dizlerim, kendimi saldım
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Yaşanan mazimiz, aklıma geldi
Gönlümse dağlandı, bağrımı deldi
Gözümden boşalan, bir avuç seldi
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Ne diyeyim sana, yaptın seçimi
Olmadı kalbinin, benle geçimi
Öyle ki vefasız, yaktın içimi
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Ardından yaralı, bir kalp bıraktın
Yakınken sen bana, demek uzaktın
Düştüğüm en acı, kahpe tuzaktın
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Sen idin şerefim, sendin gururum
Öyle ki koskoca, dağdı onurum
Elere maskara, düştüğüm durum
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Halimi görsen sen, bilmem ne dersin
Kim bilir bir daha, vurup delersin
Taşlaşmış kalbinle, bel ki gülersin
Yıkılmış halimi, görme istedim!

Haince kendinle, övünme diye
Yaralı kalbime, değinme diye
Düştüğüm duruma, sevinme diye
Yıkılmış halimi, görme istedim!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA