Yıkılmış gönül Şiiri - Agah Kılınçlı

Kurduğum çark viran oldun yıkıldı,
Gonca iken gülüm soldu döküldü,
Gönül bahçemdeki fidan söküldü,
Feleğin örsünde döğüldüm anam.

Ömrüm baharında olmuş perişan,
Elemle kedrele bendim yarışan,
Ekmeğime hile miydi karışan,
Yedikat çemberde sürüldüm anam.

Aman gönül aman aman da aman,
Acı tecrübeyi göstedi zaman,
Ayarsız insana olurmu güman,
Hayat oluğunda düğüldüm anam.

Esen badisaba duymadı beni,
Çok arzuhal verdim çoğaldı cemi,
Daha bulamadım eskiki demi,
Gönül meyvesiydim döküldüm anam.

Agah bu dertleri çeker aldırmaz,
Bunca yükü başkaları kaldırmaz,
Bu ahım kimseyi asla ondurmaz,
Her yandan çekilip didildim anam.