Şu gurbetin bitsin kahrı,
Sönmeyen bir ocak var mı?
Kahrolsun parası pulu,
Yıkılmayan yuva var mı?
İman ahlak boşa çıktı,
Sevgi saygı fosa çıktı,
Çoluk çocuk başa çıktı,
Yıkılmayan yuva var mı?
Çok bulunca azıyorlar,
Az verince kızıyorlar,
Asi olup çıkıyorlar,
Sönmeyen bir ocak var mı?
Kadınımız erkek olmuş,
Erkeklere posta koymuş,
Erkeklerse zaten ölmüş,
Yıkılmayan ocak var mı?
Her ne derse tamam deyip,
Ne isterse onu verip,
Ele güne rezil olup,
Yıkılmayan yuva var mı?
Düşünmeli insan olan,
Çocuklar arada kalan,
Boşanmaktan fayda uman,
Yıkılmayan yuva var mı?
Kimileri kaç çocuklu,
Kimi zengin para pullu,
Öğrenmiş gavurdan huyu,
Yıkılmayan yuva var mı?
Sönmeyen hiç ocak var mı?
Ramazan Ateş/Enschede-02.02.2005
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 20.11.2005 20:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!