Yıkılmalar Şiiri - Hasan Akman

Sevmelerimde büyüktür benim yıkılmalarımda
Yanarken içim alev alev susar dudaklarım
Mühürlenmiş gizli sandıklarda hazineler
Kilit kilit düğümlenir çürümeye terkedilmiş yaşamlar

Dolunay sancısında ölüm
Yıkılır yeniaylar dökülürken ışıklar yeryüzüne
Geceler koynundayken sancıların
Kendi içinde patlayan yanardağlar
Yıkılmalarım büyüktür benim

Kesilir tüm heveslerim bir yaşam sancısında
Zakkum ağacından şifa arar
Koyun postu giymiş kurtlar
Şafak vaktiyle ayın karmaşasında yaşamlar

Yaşam belirtisi vermiş hastalar da
Bir anlık parmak kıpırtısı
Heyecanlanır tüm yaşamım sahte yaşam sancılarında
Batıklıktan çıkmaya çalışırcasına

Yıkılmalarım büyüktür benim sevmelerim de
Yalanlardan ve çaresizlikten sıyrılmış
Yanlış dine ibadete edip cehenneme gitmiş bedende
İnanmışlıklar kıskacında
Dürüstlüğün ve kavgaların birikmişliğinde
Yılların yorgunluğundan yıkılmış binalar gibi
Ufak depremlerde yıkılır
Hayır sevdalar değil büyük olan
Yıkılınca gürültü kopar mahşeri
Güzel günler de dikkat çekmez gökyüzü
Yıldırımlarla yıkıldığında bakılır

Cenazeler de kopar feryatlar
Vedalar da anlaşılır dostluklar sevdalar
Dökülür yıldızlar yıkılırken dünya
Ben sessiz yıkılırım
İçim sıra yıkılırken limanlar
Yıkılmalarım büyüktür benim