Yıkılmadım Arkadaş Şiiri - Tufan Kopuzoğlu

Güvendiğim dağlara, karlar yağdı yeniden,
Ayrılmayız diyordum, yer oynasa yerinden,
Gidişin ağır oldu, yaraladı derinden,
Meçhule giden yolcu, döner mi seferinden?

Sözümü dinlemedin, her zaman dikti o baş,
Terk ettin sen sılayı, yüzün asık, çatık kaş,
Saçıma ak düşürdün, gözlerime kanlı yaş,
Üzüldüm ama canım, yıkılmadım arkadaş.

Beni benle bıraktın, düşünmedin sonunu,
Gerçekleri söylesen, bırak artık oyunu,
Çözerdik biz aslında, söyleseydin sorunu,
Kulakları tıkadın, öttürdün sen borunu.

Geceler uzun oldu, ama alıştım yine de,
Terkettin de ne oldu, unuttum ben seni de,
Zannetmişsin kendini, bulunmayan güzide,
Söndürdün en sonunda, içimdeki közü de.

Gittin şimdi rahat ol, bozma sakın keyfini,
Arkandan ağlasam da, özlemedim sesini,
Umrumda değil artık, versen son nefesini,
Alırsın bir gün elbet, sen de hayat dersini.

21-01-2012