Dün gece seni gördüm rüyamda..
Karanlık bir ufukta ağlıyordun,hayırdır diyeceğim ya,hayra yoracak ne bıraktınki arkanda.
Düşünde bile ihanetin acısı saklıydı,ferman dinlemedi garip yüreğim,ondan sana yar olmaz diyenler ne kadar haklıydı.
Sevdamızı üç kuruşa bozdurup,o soğuk buseyi dudaklarıma kondurup gittiğin günü hatırlıyormusun? Hatırlıyormusun,dizlerimin dermanı kesilmiş yere çökmüştüm,sen giderken kalleş duruşunun ardından kanlı yaşlar dökmüştüm ve o gün bin kez ölmüştüm.
Öylece düşüp kaldım sanıyorsun değilmi,hayır,düştüm belki ama yıkılmadım.
Nefretin büyüttüğü yüreğimle yeniden gülümsemeyi öğrendim,adam gibi sevmeyi sevilmeyi öğrendim ve şimdi küskün olduğum hayatla barıştım,unutmak zor belki,sensizliğede alıştım.
Haince sevgimi çalmıştın ya,varsın olsun,hırsız onmaz,ben her dem baharım yeniden açarım,bir ayazla gül solmaz..
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
