Zorla dert edinip karartma dünyanı
Yıkılırsan kimse pişirmez aşını
Zehir gibi olma yıkma her yanını
Yıkılırsan kimse yapmaz savaşını
Yıkma dedim kendi elinle yuvanı
Dağıtma dedim de kocaman ovanı
Açım deme ele, ye kuru soğanı
Yıkılırsan kimse silmez göz yaşını
Bazen konuş bazen sus derdini açma
Gelecek dertlere dik dur sakın kaçma
Ağzını açıpta herkese sır saçma
Yıkılrsan kimse kaldırmaz başını
Bazen at içine olursa taş olsun
Önce dinle bekle, adiler baş olsun
Düşmanın çatlasın gözleri yaş olsun
Yıkılırsan kimse almaz ateşini
Kahpeler dizilmiş yollarını gözler
Sonra söyle sakla, dikenliyse sözler
Bazen sırttan vurur yüze gülen yüzler
Yıkılırsan kimse kaldırmaz kaşını
Kayıt Tarihi : 22.1.2019 15:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!