Yıkılırım Ardından Şiiri - Serpil Kaplan

Gözlerim âma olur, kulaklarım da sağır,
Taşıyamam kalbimi, yok olurum ardından.
Terkedişin yaralar, parçalanır şu bağır,
Bırakıp gitme beni, yıkılırım ardından.

Ruhumu sen giydirdin, çırılçıplak kalmasın.
Gözüm kurusun artık, kanlı yaşlar salmasın.
Başka bakış ruhumdan, masalları almasın,
Yüreğim daralır da, sıkılırım ardından.

Papatya fallarında, beni sevdiğin çıktı.
Gönlünün gül bahçesi, bana rayiha sıktı.
Sevginin kucağında, kanat çırparken bıktı,
Kafese mahkûm olur, tıkılırım ardından.

Kuma gömdüğüm başı, ellerinle kaldırdın.
Kurumuş duyguları, deryalara daldırdın.
Derman vermişken aşkın, sensizlikle saldırdın,
Dizlerimden fer gider, bükülürüm ardından.

Yürek kapımı açmak, kilidinle sağlanır.
Hep yarım olan yanım, tamamlanıp bağlanır.
Senle hayat bulmuşken, yeşilliğim dağlanır,
Bağbozumu yaşarım, dökülürüm ardından.

Didik didik eledik, dertleri gönlümüzde,
Gökkuşağı olmuştu, hayeller gönlümüzde.
Nakış nakış işledik, sevdayı gönlümüzde,
İlmek ilmek çözülür, sökülürüm ardından.
21.05.2010