Yıkılır Kalelerim,
Ne zaman gözlerine baksam resmin büyür,
Güzel gözlerindir gece yarısı ve siyah saçların,
Kara elmaslar gibi dökülür yanaklarına.
Sandığın kadar olağanüstü değil kalemim.
Sende ki aksim devleşmiş düşlerinde,
Bir kenarda dursun şimdilik ümitlerim,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
