Milyonlarca fotoğraf karesinde hep aynı gözyaşı
Bir yer bulup kendime, iliştim o dramın yüreğine
Ölüm, yıkık köprü ve delirmiş kanlı bir kanyondu
Şurada öylece uyuyor, elleri yüzleri kirli adamlar
Ne içimdeki eriyik, hangi yangının külü içimi üşüten!
Bir çentik daha atılıyor ıslak kâğıtlara, arkada çığlıklar
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman