Yıkılıp Devrilirim Şiiri - Bekir Alim

Göğsünü gökyüzüne açmış gibisin bugün
İçim içime sığmaz yıkılıp devrilirim
Bir eser bırakıp git vur dizine çal dövün
Belki yanıp yakarsın belki ben sevilirim

Geçit vermese dağlar vermezdi koç yiğide
Nasıl da başkalaştın taş kesildin git gide
Sen yaslanıp dururken yemyeşil bir söğüde
Ben yerimde duramaz eğrilip devrilirim

Hiç bir dere bir ırmak sel bu kadar taşmadı
Sen nasıl sevdasın ki zirvene ulaşmadı
Herkese asi başım bir senle savaşmadı
Gel desen bir gün çıkıp koşup yine gelirim

Bir gün için içimden ne varsa hep alacak
Belki bir volkan gibi fışkırıp boşalacak
Senden kalan bir eser bir tek sevgin kalacak
Yaslansam şu dağlara dağ durmaz devrilirim

Hal bilmezsen Âlim’im ne çıkar sevip sardan
İçimdeki fırtına belki bu yaz bahardan
Nasıl bir dal koparır bir kartal bir çınardan
Bitmeyen bu hasreti sevdanı ben bilirim.

10.06.2003 SALI