Yıkılın Dağlar Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Yâr gurbet elinde ben sıladayım
Yol verin geçeyim bükülün dağlar.
Ölüp kurtulmadım bir çiledeyim,
Çekilin aradan çekilin dağlar.

Tütüyo gözümde yâr buram buram,
Söyleyin burada ben nasıl duram?
Dünya gözüyünen bir kere görem,
Gelin yollarıma dikilin dağlar.

İçimde hasreti hicranı çoktur,
Bilirim yamanız beliniz diktir!
Hiç mi imanınız dininiz yoktur?
Utanın arlanın sıkılın dağlar.

Şu dünyada bir yar için yaşarım,
Şahin olur zirvenizden aşarım,
“Ferhat” gibi bağrınızı deşerim,
Dayanmaz ne kumun ne kilin dağlar.

KURTOĞLU’YUM gücüm Hak’tan alırım,
Kavuşmak nasipse bir yol bulurum,
Kader de var ise düşer ölürüm,
Hepiniz yok olun yıkılın dağlar.

1994

(Bu şiir BOZLAK türü bir türkü olup, çok beğenilen ve beni sanat dünyasında tanıtan TRT repertuarına giren ilk çalışmam ve ilk eserimdir.)