Kan kustum da kızılcık şerbeti dedim
Zehrimi yüreğime döktüm yıllaca
Güçlü görünmek için çaba harcarken
İçten içe yıkıldım, çöktüm yıllarca.
Gülmese de yüzüm, kalmasa da tadım
Kötüyle, yanlışla anılmadı adım
Yanlışlara uyup da yanlış olmadım
Sevgi tohumlarını ektim yıllarca.
Yalnız kaldım, gerçek bir dosta muhtacım
Bittim artık inanın, yetmiyor gücüm
Herkes mutluyken, yoldaşım oldu acım
Ben dünyanın derdini çektim yıllarca.
Kayıt Tarihi : 14.5.2016 13:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!