Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bahtıma güneşim doğuyor sandım
Derdime dermansın diyerek andım
Bilmeden düştüğüm közünle yandım
Yıkıldım yerlere gülersin artık
Umudu ekerek yürüdüm sana
Demiştim sevdiğim sarıl sen bana
Zehrini akıttın karıştı kana
Yıkıldım yerlere gülersin artık
Yabana düşürüp bırakıp gittin
Kararmış buluta sarılıp yittin
Ömrümde görmedim canıma yettin
Yıkıldım yerlere gülersin artık
Elimde avcumda ne varsa aldın
Bu garip halimi dertlere saldın
Ölmedim cenaze namazım kıldın
Yıkıldın yerlere gülersin artık
Yavuzum yazıyor aslıdır özüm
Konuşsam tükenmez ağzımda sözüm
Mevlaya dönüktir o gülen yüzüm
Yıkıldım yerlere gülersin artık
Kutlarım Yavuz Bey hüzünler dizelerde
kalsın gönülden ırak olsun selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta