Bir ağaçtım ki dimdik dururdum ayakta
Bu eylül çöpçüler sevinir görmez yapraklarımı sokakta
Oysa gurbet yaşardım savrulan yaprağıma uzakta
Gurbet cüce kalır gittin nasıl kalırım ayakta
Yaprağıma bile kıyamazken en görkemli dalım gitti
Beni ayakta tutan sen miydin yıkıldım kim itti
Gördüm hasretti düşüren yere hasreti gidişin diriltti
Özlem kurdu düştü içime yerde bedenimi eritti
Görürse gözlerin yerde bedenim sorma niye
Düştü bedenim dönmez eskiye
Yerde olsam da bedenimde sakladım sana hediye
Toprak oldum gül bitsin sen kokla diye
Kayıt Tarihi : 22.9.2013 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!