Dinamitle patlatılmış bir bina gibi kendi üzerime yıkıldım
Hayallerim ve aşkım altında kaldı bu büyük enkazın
Alkışlar kopmuştu üstelik,ortalık toz duman
Bir ben ağladım,hayallerim ve aşkıma
En çok bu dokundu bana
Ben zaten arkasından ağlanmaya değmezdim.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta