Üstümde durur hep dünyanın gamı.
Terk edilmiş bitmiş yoksulluk adamı.
Duvardaki resmimin de kırık camı.
Yıkıldım, gidiyorum dediğin gün.
Unutmadı gönlüm hep seni arar.
Yar saçlarını bensiz kimler tarar.
Halimi hatırımı kimler sorar.
Yıkıldım, gidiyorum dediğin gün.
Sen gideli aylar yıllar geçti.
Gönlüm sensiz yalnızlığı seçti.
Ömrüm hep hayattan fırtına biçti.
Yıkıldım, gidiyorum dediğin gün.
Kayıt Tarihi : 22.10.2009 12:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!