Teni acıtan soğukla örülü bir kış günü,
Başımıza yıkıldı anıların ardı önü.
Allah'ım bu ne çığlık bu nasıl bir acı feryad!
Takılabilir mi bu yakıcı duyguya bir ad.
Ayrıldı canlarımız deriden, kemikten, etten,
Yaşanan bir küçük parçaydı sanki kıyametten.
Yanıyor; annem, babam, kardeşim, yârim yanıyor,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta