Yıkıldığım Zaman Şiiri - Cihan Karasu

Dün akşam yıkıldığım andı.
Neden mi?
Hani bana vicdansızca,
Tek kelime edip, Her şeyi bitirdin ya!
İşte o an gülüm, o an yıkıldığım zamandı...
Sakın yanlış anlama sana kızmıyorum,
İstesem de kızamam zaten,
Senin için bir anlamı yoktu belki ama
Benim için tarifsiz bir tadı vardı, sevginin
Sabahlara kadar seni düşünmekti,
Hayalde olsa bulutlar üstünde seninle yürümekti…
Uğrunda sebepsizce bir ömür harcamaktı sevgi…

Belki sen haklıydın.
Belki de ben her şeyi büyüttüm hayallerimde,
Gerçek sevgiyi bulurum sanmıştım…
Birazcıkta olsa mutlu olurum diyordum,
Nerden bilebilirdim ki, terk edip gideceğini,
Dalga vurmuş gemi gibi alabora olacağımı
Hiç bir şey bu kadar yıkmamıştı beni hayatta,
Senin yıktığın kadar…
…
Belki yıllar geçecek, ardı ardına
Belki yine bir sevda doğacak yüreğime…
Fakat bu kalp her daim seni arayacak,
Sana demiştim gülüm, yara geçse de izi kalır diye,
Unutma, bir ömür geçse de,
Sevgin yüreğimde bir iz olarak kalacak yine