Yıkıldı gönül dağlarım
Gülmek aklıma gelmiyor
Esmiyor artık gönül rüzgarları
O yarin kokusunu alamıyorum
Karşı dağlar yüksek karlı tepeleri
Umut yolculuğum ufuklarda bitiyor
Yüreğimde esmiyor artık gönül rüzgarları
Yıkılan gönül dağlarım çiçeksiz kaldı
Güleyim dedim zaman da hayatı yaşarken
Her nefes alışım içimi yaktı durdu
Hayalini canlandıramadım aklım da
Çökertti beni yıkılan gönül dağlarım
Uykularım ateşten kabus oldu yaktı
Eritemedi güneşin sıcaklığı ile ateşler beni
Kavurup durdu içimi yarın yokluğu
Eziyor artık beni artık yıkılan gönül dağları
10.08.2013. Tekirdağ
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 26.1.2014 14:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir çalışmaydı.Yüreğinize sağlık kaleminize bereket.+10
TÜM YORUMLAR (3)