Yıkıldı Bak Güneşin İskelesi

Necati Atar
9

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Yıkıldı Bak Güneşin İskelesi

I.
gittin
düşleri yarım kaldı gecenin
el değmedik acılar yeniden hançerlendi
kan gövdeyi götürdü
kelimeler çölünde
dili tutuldu şairlerin
dehlizlere çarparak parçalanan yıldızlar
hayat suyuma düştü
aldı cemrelerimi

gövdemin koylarından sessizce aktı şiir
alnıma çizdirdiğin çoğrafyadan eser yok
gölgemi yangınlardaan sakınmak
çare değil
güpe gündüz ülkende kaybolmuşum aldırma
aldırma
aldırma yarasalar talan etsin göğsümü
varsın şiir ağlasın yokluğun kaygusuyla
upuzun mısraları yollarına döşesin
bie daha sakın gelme
şairler üzülmesin

hüzün ırmakları çağıldar her yanımda
kefaretle ödenmez yeminlerde bulundum
gövdemi bulutlara emenet edip çıktım
isyanımı çoğaltan geceden öç almaya
artık ne bozkırların delişmen trenleri
ne üstümde güneşi parçalayan gülüşün
damarlarımda çılgın isyanı durduramaz

II.

düş çiçekleri

şimdi her dönemeçte eli kanlı adamlar
işlenmedik suçları çizer alın yazıma
parmaklarım gerilir çarmıha
direnemem
karşı koyamam anla
yüreğimde çırpınan halepçe çiçeğidir
korkusu var çıkamaz güneşlere
kör olur
saçları örülmedik bir kız çocuğu gibi
içimde ağlar durur

zulmün taşları çatlar hanginize yalvarsam
söyleyin nerdesiniz!
yangınlar mahşerinde bırakıp düşlerimi
gözlerimde taht kuran putları devirerek
yalnız sizin olayım
ey halepçe çiçeği
ey içimde ırmakları çağıldatan sevgili
size acı çektiren neyse
ki neyse sizi bir ürkek ceylan kılan
şeksiz
yüklenmeye hazırım

toplayıp getirin çağıltınızı
bin bir geceden arta kalan düşlerle
kutsayıp
gergefine işleyim gözlerimin
gam yüklü bulutları çekeyim üstünüzden
üstünüze sevecen yağmurlar yağdırayım
ey halepçe çiçeği
ey düşlerimin yorgun ceylanı
size acı çektiren neyse
şeksiz
yüklenmeye hazırım

III.

çözemediğim

gittin
sırrına erilmedik bir vurgundu yediğim
şimdi en çok
perçemleri dağınık bir şiire ağlarım
öyle mahzun
ve dört nala koşturan atların peşisıra
öyle yorgun düştüm ki
hangi ırmakta yunsam
ağustos sıcağı değer dudaklarıma
dudaklarım
adını anar anmaz

bir cehennem boşanır
yeryüzü toprağına
menekşeler van havliyle uyanır uykusundan
yıldızlardan bir ordu
şimdi öç almak için kıyasıya bir savaşa girdiler
ki senin çağıltından
oluşan bir ırmaktan

IV.

bilemezsin ne çok korkarım sevmekten şimdi

gittin
büyüsü çözüldü ellerimin
kitlendi
çözülmez prangalarla dilim
her yanım frtına habercisidir şimdi
direnemem
hasretin katışır saçlarıma
bir çocuk öksüz kalır
bir güvercin kanatsız
acısı bende kalır

gittin
kan gövdeyi götürdü kelimeler çölünde
dili tutuldu şairlerin
Bursa/1990

Necati Atar
Kayıt Tarihi : 12.4.2008 13:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Necati Atar