Yıkılası talan... Şiiri - Zafer Zengin E ...

Yıkılası talan

olmasan

kalınacak cennetle
cehennem arasında

ara yer
ara geçit

bekleme salonu
çizimler ve eskizler denenir
kibar olsun diye
adına tasarım denir

belki özeldir.

tasarlamak fitne fesat
kadın ve adama bakıp
renk vermek boyutlamak
derin yer şu içimiz boğulmasak

çırpma çizgisi;

İkisi kalır bir baştan
Bir sondan
Bağlılar kopmaktan

öyle geldi ki;

kaçmak gereksiz
utangaçlıkla
seyri gül cefalar
acıları azaltırlar

unutulmuş göğsünde dünya
ne varsa onda var
çiçek bahçelerinde
börtü böcek işine bakar

öz suyu yürüdü ellerimde
sıçratmadım tek damla

ayrılığa bir mektup
bir bitiş
bir sus

-memenden ver, uyuyayım-

batar gün
yeniden doğar
kokun akla zarar
tadı bal zulüm
hayat varsa
ölümde var

çekilmezdi
ortasına sevda koymasalar

ne sanırsın aramayı

her seferinden
dönmez gemiler
gittikleri yerden

-derler ki ala bora-

bitmedi büyüme
erkenden gelen
dinlenirsin dibe çöken
kapla kendini tuz sızlanma
alışır bir yerde
alışır tuza yara
sabah serinliği
alışırsa yara tuza

onu düşün
sırf onu

utanç ve yalan
insana ait olan

öpüşür güvercinler
yok işte
ne utanç ne yalan

insanda var
yıkılası talan

dol
an

us
an

23 Şubat ’05 ' Evvel aşk vardı '